MARIN DSX - Gravel z płaską kierownicą czy jednak sztywne MTB?

Echo po hejcie jaki poleciał ze strony gravelowych purystów w kierunku DSX’a jeszcze nie umilkło. By nie traktować tego roweru jako prowokację przyjrzyjmy się tej konstrukcji z bliska i zastanówmy się czym on tak naprawdę jest: fitnessem, gravelem z płaską kierownicą, a może powrotem do korzeni kolarstwa MTB?

*Na wstępie zaznaczam, że zdjęcia przedstawiają rowery typu „sampel” gdzie spójna ze specyfikacją jest wyłącznie rama i jej malowanie, a osprzęt użyty do złożenia tego roweru stara się odwzorować maksymalnie to co jest w obecnie dostępnej specyfikacji.

Przeanalizujmy zatem na początek nazwę: DSX to akronim DS od dual sport i X od rodzaju napędu. Rama swoimi rozwiązaniami konstrukcyjnymi i linią mocno nawiązuje do nowego modelu Gestalt X jednak po wczytaniu się w tabelę geometrii nie znajdziemy tych samych parametrów. Dual sport zaś to w polskiej nomenklaturze rowerowa krosówka. Mówiąc w skrócie jest to rower „uniwersalny” do jazdy po lesie oraz mieście. Czy zatem jest to tzw. fitness? Owszem, z tym że w przypadku tej kategorii to są zazwyczaj rowery szosowe (czyli z wąskimi oponami i prześwitami) z płaską kierownicą.

A może to taki aluminiowy brat Muirwoodsa – w szczególności, że nowe wcielenie tego roweru będzie już z tego typu napędem? Też nie do końca, bo tam nowa geometria jest bardziej radykalna. Kolejne głosy, które dało się słyszeć wspominały, że to jest MTB na sztywnym widelcu i historia zatoczyła koło. To zmuszony jestem wyprowadzić Was z błędu, bo nawet najprostszy Bolinas Ridge jest od niego dłuższy i ma bardziej „radykalne” kąty.

Skończmy jednak te dywagacje i roztrząsanie tego co kto napisał o tym rowerze w internecie, a skupmy się na tym co ten sprzęt oferuje. A jest o czym pisać. Rama w obu odsłonach naszpikowana jest wszystkimi aktualnymi standardami:

Sztywne osie obu kół: 142×12 mm tył i 100×12 mm przód
Wewnętrzne prowadzenie przewodów + opcja zamontowania droppera do rury podsiodłowej
Krótki ogon tzw. chainstay 425 mm dzięki płaskiemu wyprofilowaniu rury podsiodłowej – sprawia to, że rower staje się bardziej zrywny i lepiej prowadzący się w zakrętach
Obydwa hamulce przykręcone są na płasko tzw. flat mount – jest to bardzo schludne wykonanie, które poprawia aerodynamikę i przy okazji zmniejsza dźwignię podczas hamowania, tym samym eliminując drgania powstałe w wyniku mocnego ściśnięcia tarczy
Rozszerzana główka ramy tzw. tapered, która poprawia kontrolę nad przednim kołem
W pełni carbonowy widelec: chłonący część drgań przenoszonych na koło; lżejszy od aluminium i stali oraz posiadający prześwit na oponę dochodzącą do rozmiaru 29×2.0
Tylny trójkąt pozwala zmieścić oponę o szerokości takiej jak z przodu w widelcu

Przy okazji do ramy jak zawsze możesz swobodnie dokręcić pełne błotniki, klasyczny bagażnik z tyłu oraz z przodu w wersji „pizza rack” tzn. – na jedną śrubę instalowany do otworów znajdujących się na środkowym odcinku widelca.

Co jednak sprowokowało product managerów Marina, by stworzyć taki rower? Jeśli mieliby stworzyć kolejnego gravela w kolekcji to zrobiłby się już mętlik w głowach konsumentów. Z drugiej jednak strony otworzyli się oni na tych użytkowników rowerów, którzy nie potrzebują w zupełności „baranka”. A to właśnie kokpit w rowerze gravelowym generuje największe koszty. Dlaczego? Chcąc stworzyć rower na hamulcach hydraulicznych muszą być użyte stosunkowo drogie klamkomanetki. Jednocześnie nie zawsze zapewniają one kompatybilność z większością przerzutek. I tym prostym ruchem eliminującym giętą kierownicę uzyskano dużo tańsze rowery z szerokimi zakresami napędów i hamulcami hydraulicznymi.

Jednocześnie też projekt DSX jest wyciągnięciem ręki w kierunku nowych zakresów ze strony kaset (11-51T), które oferuje Sunrace. W ten sposób napęd z jednym blatem z przodu przestaje być straszny, nawet na większych i dłuższych podjazdach.

Obie wersje posiadają wyjątkowe malowania wykończone w połysku z fenomenalnym doborem detali kolorystycznych. Jest to miła odmiana po wielu latach dominacji matu i satyny w kolekcji Marina, która mogła nie każdemu przypaść do gustu.

Jak ten rower jeździ? W mieści jest to „sprawny przecinak”, który przez krawężniki i nierówności przelatuje jak błyskawica. Może to być Twój jedyny rower, którego potrzebujesz – oczywiście jeśli nie zapuszczasz się w głębszy teren. Bo tam podłoże nie wybacza, a jego stosunkowo krótka geometria i wąska kierownica (640 mm w rozmiarze S i 680 mm w pozostałych) sprawia, że duży ciężar ciała przenoszony jest na Twoje nadgarstki i ramiona. W szczególności gdy jedziesz w tzw. korbach, czyli na stojąco.

Jeśli jesteś rowerzystą oswojonym z progresywnymi parametrami rowerów górskich to możesz się mocno rozczarować w terenie – w szczególności na zjazdach. Ponieważ ciężar ciała będzie musiał non stop lądować za siodełkiem – po to opcja poprowadzenia opuszczanej sztycy.

Czy jeździ on jak gravel? Ciężko to powiedzieć przez fakt zupełnie innego kokpitu, a to właśnie ten szczegół determinuje w znacznej mierze ciało rowerzysty.

Podsumowując jeśli szukasz szybszego i lżejszego roweru niż krosowe (San Anselmo i San Rafael), a zarazem w Twojej opinii rowery fitness mają za wąskie opony to ten rower jest dla Ciebie pisany i prawdopodobnie go pokochasz.